Het kabinet heeft een harde lockdown ingevoerd waarbij bijna alles de deuren moet sluiten. Het zijn de zwaarste coronamaatregelen tot nu toe in Nederland.
De huidige corona maatregelen hebben grote sociaal-economische en juridische gevolgen.
Maar ook op het niveau van onze primaire sociale netwerk, een netwerk van betekenisvolle mensen (familie, vrienden en kennissen) die functioneren als ondersteuningsbron voor elkaar, moeten we de consequenties niet onderschatten. Verschillende gewoontes hebben we moeten stoppen of aanpassen. Sommige van deze gewoontes waren er niet voor niets, ze hadden een functie.
Denk aan bezoekjes aan opa en oma, samen kerst vieren, winkels afstruinen voor dat perfecte cadeau, maximum tablettijd van de kinderen, sporten, iets drinken met je vrienden en nog veel meer.
Tijd om extra aandacht te geven aan verschillende psychologische gevolgen, waar we de komende tijd op kunnen letten.
Zeker tijdens de Covid-19 maatregelen kunnen lastige karaktereigenschappen extra problemen opleveren. We zitten meer op elkaars lip en kunnen veel minder “ontladen”.
Doordat we meer op elkaars lip zitten krijgen we meer te maken met elkaars minder leuke eigenschappen. Eigenschappen waar we normaal even in de ochtend en na het werk tegenaan liepen zien we nu ineens de hele dag! Weglopen terwijl je praat, een spoor van rotzooi achterlaten, etc. is nu ineens “all in your face”.
Het vervelende is dat we extra aandacht hebben voor dingen die ons bezig houden. Je merkt dit ook wanneer je iets nieuws gaat doen. Bijvoorbeeld als je start met autorijles, zie je ineens allemaal lesauto’s. Zo is het ook met zaken die je irriteren, zodra je het in de gaten hebt en je je eraan stoort gaat het je nog meer opvallen. Alsof dit nog niet erg genoeg is neemt met elke ervaring met dit vervelende gedrag van de ander je alertheid hierop toe.
Ons “ontladingssysteem” is in de war! Met ontladingssysteem bedoelen we activiteiten en groepssamenstellingen, die naast plezier ook allerlei biochemische balansfuncties hebben. Mensen hebben verschillende behoeftes en hebben hier door de jaren heen vaak allerlei functionele gewoontes ontwikkelt. Behoeftes omtrent aandacht, erkenning, waardering, lichaamsbeweging, goede gesprekken, steun en veel meer. De invulling van deze behoefte hebben inmiddels een biochemische functie, je lichaam reageert, vult aan en ruimt op. Deze ontladende momenten zijn nu minder aanwezig. Dat is op zich niet erg. Maar wanneer een bepaalde behoefte onvoldoende wordt bevredigd, worden we wat rustelozer en geïrriteerder. Als jij bijvoorbeeld rustig wordt van een opgeruimd huis en je hebt al weken de kinderen van je broer of zus over de vloer.
Zijn we nu volledig overgeleverd aan dit lot?
We kunnen ons bewust zijn van deze dynamieken, de ander met meer compassie benaderen, alternatieven bedenken, snel loslaten en onszelf niet te serieus nemen! Maak bv een lockdown bucketlist. Ga thuis sjiek dineren of hou met het gezin een bioscoopavond thuis.
